چه چشمان شفابخشی داشتی
آن هنگام که بر زخم هایمان
عاشقانه می نگریستی
هم قدم.
ما با هم بزرگ شدیم
ما با هم رشد کردیم
و هرزمان که امیدی بود
تو می بخشیدی
چقدر معصومانه می بخشی
هم قدم.
رج می کنم
تمام خاطراتی را که درآن بودی
قالیچه ساده ی زیبایی است
می گذارمش به زیر پاهایت
هم قدم.
به کسی که تمام است من است
خواهرم مریم.
داوودشیرزادرادجلالی
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: