قطارها بیهوده می پرسند : «چی؟ چی؟»؛

در انتهای ریل ها، هیچ کس و هیچ چیز؛

در انتظارشان نیست ...!

 همیشه شیرین نباش؛

فرهاد، گاهی باید طعم دیگری را تجربه کند ...

ساراحجر

 مهم نیست قفل ها دست کیست؛

مهم این است که، کلیدها دست خداست ...

ساراحجر

 حاصل عشق مترسک به کلاغ؛

مرگ یک مزرعه بود ...